شوش ، كهن ترین شهر جهان ، كه حدود 4000 هزار سال پیش از میلاد مسیح به عنوان كانون مذهبی ساكنان دشت اطراف بنیاد نهاده شد ، پس از 5000 هزار سال حیات پرفراز و نشیب و توأم با روزهای پیروزی و شكست ، رونق و ركود و آبادانی و ویرانی ، با سقوط شاهنشاهی هخامنشی در سال 332 ق . م به مرور در سراشیبی افول افتاد و در قرون میانه اسلامی رونق خود را به كل از دست داد و به روستای كوچكی گرداگرد آرامگاه دانیال نبی (ع) مبدل شد
تا قرنها مسافرانی كه از كنار اتلال باستانی شوش می گذشتند حتی تصور آن را به مخیلة خود راه نمی دادند كه این پشته های عظیم خاك كه اكنون مأوای ددان شده ، روزگاری گهواره تمدنی درخشان و پایتخت پرشكوه فرمانروایان ظفرمندی بوده كه فاتحانه بر شهرهای بین النهرینی می تاخته اند یا قلمرو ایشان از دروازه های اروپا تا هند گسترده بوده است . تمامی جهانیان یاد آن روزهای درخشان را به بوتة فراموشی سپرده بود ، الا كلیمیانی كه نام شوشان و گوشه ای از آنچه را در آن گذشته بود ، در كتابهای مقدس خود ثبت كرده و به خاطر داشتند. لذا تصادفی نبود كه نخستین كسی كه ویرانه های شوش را با شناخت بنجامین بن جناح خاخام كلیمی بود كه بین سالهای 1163 ـ 1173 میلادی برای بررسی وضع كلیمیان در ایران به سر می برد ؛ وی هنگام زیارت آرامگاه دانیال نبی از اتلال باستانی شوش نیز دیدن كرد و آن را همان « شوشان » مذكور در تورات شناخت
شوش این بام بلند فرهنگ شرق و این ابر شهر دنیای باستان ، شوش مقاوم و استوار در برابر حملات بیگانگان در طول تاریخ كه هم اكنون نیز اثر زخم های وارد شده از طرف دشمن بعثی را در زمان جنگ تحمیلی بر پیكر آن به وضوح می توان دید و به بیان دیگر تاریخ در این نقطه از سرزمین ما می تپد نقطه عطف در تاریخ و باستانشناسی ایران است . محوطه باستانی شوش بی اغراق در زمرة یكی از ده محوطة باستانی دنیاست
شوش مركز ثقل و مركز تلاقی فرهنگهای باستانی فلات ایران و دشت بین النهرین و تختگاه امپراطوری كهن عیلام بوده است . تاریخ مستند و مدون كشور ما با تاریخ شوش و عیلام آغاز می شود . در شوش از اواخر هزارة پنجم پ . م تا سدة ششم هجری قمری یعنی معادل 5000 سال فرهنگ و مدنیت استمرار داشته است و ارك مركزی «اكروپل» و 28 لایة تمدنی از نقطه صفر خاك بكر تا سطح تپه در آن متمایز شده و این نادرترین مورد در محوطه های باستانی است
قدیمی ترین دوره شوش مربوط به 4200 تا 3700 پ . م است كه باستان شناسان آن را شوش یك نام داده اند و سفالینه های منقوش زیبا كه رنگ و ساخت استادانه ای دارند از این دوره بدست آمده اند . از آن زمان به بعد در طول تاریخ ، شوش به عنوان یك مركز فرهنگی و سیاسی تاثیر بسزایی در شكل گیری فرهنگها و تمدن های باستانی داشته و نقش حساس خود را در ژئوپولیتیك منطقه به خوبی ایفا كرده است
گرچه شوش در نگاه اول فاقد حجم های چشم گیر و یادمان های معماری همچون (تخت جمشید، نقش رستم ، پاسارگاد ، فیروزآباد ، اصفهان) است ، اما این تپه های آرام و به ظاهر توده ای از خاك و گل ، امانتدار امانات مهم تاریخی بوده است . آثار بیشماری در كاوش های باستان شناسان از آن بیرون آمده كه از ذخایر و گنجینه های فرهنگ بشری به شمار می روند . شوش ناظر رویداد مهم گذر از ظلمت پس از تاریخ و ورود به سپیده دم تاریخی در عصر پیدایش خط و كتابت (در آغاز هزاره سوم پ . م) بوده ویكی از محوطه هایی است كه قدیمی ترین نمونه های مكتوب از آن به دست آمده است
متن نخستین قانون مدون دنیا یعنی لوح حمورابی و بسیاری از مدارك و منابع اولیه تاریخی از تپه ارك مركزی كشف شده است
برچسب ها
شهر شوش
شوش
شهر شوش خوزستان
شوش در خوزستان