حکیم قسیم بن ابراهیم بن منصور معروف بزرگمهر قاینی ( بوذر جمهر قاینی ) سیاستمدار ادیب و عارف و شاعر اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری قمری است که در دربار سلطان مسعود غزنوی خدمت می کرده است. وی به زبان فارسی و عربی سخن می گفته و از وی اشعار و قصیده هایی به جای مانده که قصیده بهاریه او از شهرت خاصی بر خوردار است . بوذر جمهر بعد از مرگ سلطان محمود تا زمان فروپاشی حکومت غزنویان در دربار سلطان مسعود غزنوی به سر برد و در اواخر حکومت غزنویان از غزنه که پایتخت بود به قاین آمد و پس از مدتی در گذشت . مقبره حکیم بوذر جمهر در فاصله چهار کیلومتری جنوب غربی شهر قاینات و در دامنه کوهی موسوم به کوه ابوذر ( بزرگمهر ) قرار دارد .بنای مقبره از بنا های قرن ششم و هفتم هجری است به فرم چلیپایی و با معماریی بسیار زیبا ساخته شده است . مصالح اصلی در ساخت بنا سنگ گچ و آجر است 

درخت بنه 700 ساله ای نیز در کنار این مقبره وجود دارد که به زیبایی اثر افزوده است

بقعه آن چهار ایوانی است و گنبد بر فراز این ایوان ها استوار شده . نوادگان بزرگمهر ، خانواده « نوری ابوذری » هستند که هم اکنون اکثرا ساکن همین شهر می باشند . پسوند خانوادگی « ابوذری » متعلق به این خانواده و برگرفته از نام بوذر جمهر می باشد 

بزرگان این خانواده در حدود یکصد سال قبل به منطقه ای در مجاورت قاین مهاجرت کردند که هم اکنون روستای اکبریه در آنجا پدید آمده است . دلایل و اسناد محکمی در پیشینه تاریخی این خانواده وجود دارد

برچسب ها

• بوذر جمهر قاینی

• ابوذر جمهر قاین

• ابوذر جمهر قاین خراسان جنوبی

• بقعه ابوذر جمهر قاین در خراسان جنوبی

مطالب مرتبط