هر فردی که به «منطقهٔ اورامانات» سری زده باشد، می‌داند که این منطقه یکی از بکرترین طبیعت‌های ایران را داراست، از زمین‌های سرسبز گرفته تا آبشار، رود و کوه‌های سربه‌فلک‌کشیده که این منطقه را خاص کرده‌است. یکی از این مناطق خوش آب‌وهوا، سرسبز و زیبا؛ «منطقهٔ گردشگری میگوره» که به زبان کردی به «مەیگۆڕێ» نوشته می‌شود. میگوره؛ منطقه‌ای است سرسبز و زیبا، با موجودیت چندین چشمه در داخل و اطراف آن که در اوایل بهار و تابستان، میزبان مسافران زیادی از مناطق مختلف ایران می‌باشد. البته میگوره، به‌عنوان زیست‌گاه تابستانی اهالی شهر «بانه‌وره» و توابع آن نیز محسوب می‌گردد؛ چون وقتی که عشایرین منطقه از گرمسیر بازمی‌گردند، عدّه‌ای از آن‌ها به خانه‌های خود در میگوره که به «هەوارگە» در زبان کردی توصیف می‌شود، می‌آیند و حدوداً تا اواخر تابستان در آنجا می‌مانند

حال این‌که زیبایی و طبیعت این منطقه قابل توصیف است، اما وجود غار سنگی و دست‌ساز «خالو حسین کوهکن» در این منطقه تمایز، جذابیّت و خاصیّت بیشتر به آن بخشیده‌است. «خالو حسین کوهکن» با نام اصلی «حسین عثمانی» و ملقب به «فرهاد دوّم»؛ شخصی‌است از اهالی شهر بانه‌وره که با داشتن یک «پا» و یک «کلنگ»، از دل صخره‌ای بزرگ خانه و کاشانه‌ای برای خود می‌سازد. او حدوداً از وایل دههٔ شصت، شروع به کندن صخره می‌کند. خالو حسین، هم‌اکنون با سنی ۸۴ ساله، بهار و تابستان‌ها را در میگوره می گذراند و در پائیز و زمستان نیز به شهر بانه‌وره بازمی‌گردد و در آن‌جا در کنار قوم‌واقربای خود زندگی می‌کند

امروزه این غار و اگر طبیعت زیبای این منطقه را نیز اضافه کنیم؛ به یک جاذبهٔ گردشگری خاص بدل گشته‌است که همه‌ساله پذیرای گردشگران زیادی از اقصی نقاط ایران و جهان می‌باشد

برچسب ها

مطالب مرتبط