این پارک که وسعتی در حدود ۱٫۵۰۰ کیلومتر مربع دارد ، با وجود آن که از نظر موقعیت جغرافیایی در مکانی واقع شده است که بارش های زیادی را در سال تجربه می کند اما باز هم هیچ پوشش گیاهی ندارد حتی در حد یک علف . همین موضوع باعث خاص شدن و متمایز بودن این پارک از سایر نقاط مشابه اش در دنیا شده است ، چرا که مشخص نیست که اینجا یک بیابان است یا یک ساحل ؟ و بیشتر از آن که شن و ماسه داشته باشد تالاب و برکه دارد

نکته ی دیگری که در مورد این پارک وجود دارد این است که لقب عجیبی دارد ” ساحل ملافه ای که به آن خواهیم پرداخت

بیابان یا یک ساحل

داخل این پارک ساحلی وجود دارد ، سفید ، بزرگ ، و گسترده با تپه های شنی که در نگاه اول به شکل یک ساحل به نظر می آیند اما در واقع با یک بیابان واقعی سر و کار دارید . همان طور که گفتیم در این منطقه در طول سال بارندگی زیاد است و همین موضوع باعث به وجود آمدن پدیده ای عجیب در این پارک شده و آن هم این است که آب باران در میان تپه های شنی جمع می شود و در نهایت باعث به وجود آمدن تالابی بسیار زیبا در قلب بیابان در نزدیکی اقیانوس می شود  

 طبق فنی ترین استانداردها این ساحل واقعا یک بیابان نیست آمارها ، میزان ریزش باران سالیانه این منطقه را چهل و هفت اینچ  اعلام می کند در صورتی که میزان ریزش یک بیابان باید به طور میانگین کمتر از ده اینچ در سال باشد . میزان ریزش باران این بیابان در مقایسه با صحرای بزرگ آفریقا سیصد برابر بیشتر است

همین موضوع سبب می شود تا این سوال همیشه همراه بازدید کنندگان باشد  که این جا کجاست ؟! ساحل یا بیابان

تپه های شنی از کجا آمده اند

بیابان معمولا پهنه ای وسیع و هموار از شن است اما در این مکان خاص چه شده که تپه های شنی در ابعاد مختلف به وجود آمده اند و باعث به وجود آمدن تالاب های بی نظیر می شوند

دلیلش از این قرار است 

دو رودخانه در نزدیکی این پارک  وجود دارند که با خود شن های زیادی را به سمت اقیانوس حمل می کنند ، اما امواج اقیانوس آنها را به سمت غرب پس می زند این شن ها در نوار ساحلی به طول ۴۴ مایل ذخیره شده اند و در ماهای خشک سال  به خصوص اکتبر و نوامبر بادهای  موسمی شمال شرقی این شن ها را حتی تا ۳۰ مایل جابجا می کند و مجسمه های هلالی شکلی به ارتفاع ۴۰ متر می سازد. در واقع با هر تغییر فصل این ساحل در حال تغییر است

چرا ساحل ملافه ای 

ظاهرا اینجا همه چیز شبیه هم و ثابت به نظر می آید اما اگر بتوانید هر روز به این منطقه بروید و با دقت محیط را بررسی کنید می فهمید که هیچ وقت هیچ قسمت  این مکان ثابت نیست  چرا که  هر روز شن ها جابجا می شوند و تپه ها شبیه دیروز نیستند گویی خداوند این تپه ها را برای همیشه بازیچه باد ساخته است

البته این تمام ماجرا نیست ، به وجود آمدن تپه های شنی متعدد و فراوان در کل پارک، بارش های فراوان و جمع شدن آب در میان این تپه ها  ، باعث به وجود آمدن  ظاهر ملافه ای شکل این ساحل ها است . درست شبیه ملحفه ای که روی تخت به طور نا منظمی رها شده است .این موضوع هم یکی دیگر از اتفاق های جالب این پارک است 

اکوسیستم تالاب ها

درست است که در این پارک هیچ گیاهی رشد نمی کند اما زیر آب این تالاب ها دنیایی از گیاهان و جانوران وجود دارند که در حال زندگی هستند .

عمق تالاب ها  حداکثر به ۹۰ متر و حداقل ۳ متر می رسد . در اوایل جولای  وقتی تالاب ها  کاملا پر می شوند با پیوستن آنها به هم و به رودخانه ها( از جمله رودخانه ریو  نگرو ) ماهی ها به قصد تغذیه از تخم ها و لاروها به تالابها مهاجرت می کنند

گونه ای ماهی به نام  ماهی گرگی در این تالاب ها وجود دارد که در گل و لای هم زنده می ماند و می تواند در فصل خشک این منطقه نیز به حیات خود در تالاب ها ادامه دهد

یک پدیده ی جالب دیگر

در کنار تمام این زیبایی ها و شگفتی ها ، احتمالا در تصاویر این منطقه یا در زمان بازدید رنگ قهوه ای در میان بعضی تالاب ها دیده می شود. این در واقع یک پدیده ی طبیعی دیگر است که توسط دریاچه های آب شیرین منطقه صورت می گیرد . دریاچه های آب شیرین اسید های طبیعی موجود در گیاهانِ جنگل های اطراف پارک را ، شسته و از طریق رودخانه ها به این تالاب ها می رساند . این نوع اسید که اسید تانیک نام دارد بعد از رسیدن به تالاب ها به رنگ قهوه ای تیره در می آید که درنوبه ی خود جالب و بی نظیر است

زندگی بومیان مقیم در پارک 

شاید انتظار این مورد را نداشتید اما باید بدانید که بومیانی در این منطقه زندگی می کنند . افرادی که بیشتر از هر کس دیگری در دنیا نگران این منطقه هستند و یکی از اولویت های زندگی شان حفظ و نگهداری جایی است که در آن زندگی می کنند

این مردمان  زندگی خود را با ماهیگیری از این تالاب ها تامین می کنند

اما در فصول خشک به طور موقت قطعه زمینی در خارج از صحرا  به آنها اجاره داده می شود تا به کشت بپردازند . با این کار آن ها به محض مناسب شدن آب و هوا برای زندگی به محل اصلی زندگیشان بر می گردند 

بازدید از ساحل بیابانی

برای بازدید از این مکان زیبا و شگفت انگیز باید ابتدا به این آدرس بروید

Barreirinhas – MA, 65590-000, Brazil

بعد از این که به مقصد رسیدید باید کوله بارتان را جمع کنید و پیاده ادامه دهید چرا که برای گردش میان تالاب ها نمی توان از ماشین یا وسیله دیگری استفاده کرد  چون نه جاده ای وجود دارد نه شن ها اجازه این کار را می دهند .  تنها اسب ها و الاغ ها می توانند به کمک شما بیایند که می توانید از محلی ها کرایه کنید 

بهترین ساعت بازدید از این مکان هم زمان طلوع آفتاب یا غروب آفتاب  است چرا که منظره ای وصف نشدنی انتظار شما را می کشد 

توصیه می کنیم اگر به این پارک رفتید از هواپیماهای کرایه ای  برای دور زدن  و تماشای ساحل و تالاب ها حتما استفاده کنید

 البته شنا در تالاب ها را هم فراموش نکنید 

حتما به فکر این هستید که در اولین فرصت به این مکان زیبا بروید و تنی به آب بزنید . البته شما می توانید در تمام تالاب ها شنا کنید اما دو تا از بهترین و مشهورترین تالاب هایی که برای شنا توصیه می شوند تالاب آبی (آزول لاگا)  و تالاب زیبا (بونیتا لاگا)  هستند

بهترین زمان بازدید

فصل بارانی پارک ملی از ماه دسامبر شروع می شود و تا ماه ژوئن  ادامه دارد . تالاب ها در ماه جولای تا دسامبر در حداکثر ظرفیت خود هستند  منتها در تمامی ماه های سال می توان از آنها دیدن کرد . این بازه ی زمانی بهترین زمان است تا به دیدن این مکان زیبا بروید

برچسب ها

• ساحل ملافه ای

• ساحل بیابانی

• ساحل ملافه ای در برزیل

• ساحل بیابانی برزیل

مطالب مرتبط